Nefes almak, soluksuz kalmaktan daha zor
Sadece bir küçük "an"da gizli, bir pamuk ipliğinde takılı aşkın...
Biraz zorlasam nefesimi kesiyor
Bazen kederden,
Bazen şafkatten...
Bir kere de mızıkçılık yapmasan, atılmasak şu oyundan....
Dönüp dolaşıp küsüyorum, küstükçe susuyorum,
Sustukça, uzaklaşıyorum yanından...
Karşı karşıya gelmemiz "an" meselesi...
Küçük bir an....
Ruhum tepetaklak düştü yine
Ne çok yaralar oldu, bu düşmeler...
Ya bu yolu değişmeli
Ya da aşkı düşürmeli pamuk ipliğinden......

Belli belirsiz bir düş(tük), zaman(sız),
Sadece bir küçük "an"da gizli, bir akşamüstünde takılı vedan..
Biraz zorlasam, geceler zehir zıkkım,
Bazen senden,
Bazen benden...
Bir kere de "seninim" deyip, gerçekten benim kalsan..
Dönüp dolaşıp yine seni seviyorum, sevdikçe özlüyorum,
Özledikçe, uzaklaşıyorsun yanımdan
Karşı karşıya gelmemiz "an" meselesi...
Küçük bir an....

Yüzümde, son sözlerinin ünlem işaretleri,
Sessiz harflerin düştü aklıma yine...
Ya bu sözleri hiç söylenmemiş saymalı
Ya da vedayı düşürmeli bir akşamüstünden......

''Seviyorum işte..
Varlığını, yokluğunu, var edişini, yok edişini...
Bakışını, duruşunu, sözlerini, nefesini..
Seni hala benim hissedişimi,
olmasan bile bir parçanın daima benimle oluşunu..
Ben oluşunu, sevdiğim oluşunu...
Sen, düşlerimin Odak noktasısın.
Yanımda olmasan da ruhumun hep bir köşesindesin.
Hiç gitmeyecekmişcesine, gidemeyecekmişcesine..''

Biraz Sevilsek, İyileşeceğiz:
İnsanlara kendimizi kullandıracak cesareti biz veriyoruz aslında. “Sen ne yaparsan yap, ben kabul eder, seni sevmeye devam ederim.” mesafesinde duruyoruz. Elde etmişlik hissi ve hazzı yaşatıyoruz onlara. Bize öyle çok güven duyuyorlar ki hiçbir gidişlerinde, dönüp bizi bulamama korkusu duymuyorlar. Kabul edilmeme telaşı yaşamıyorlar. Sınırlarımızı aşmalarına izin veriyoruz, gözlerimizin içine bakarak söyledikleri yalanların bile elimizden gelse bahanesini biz uydurup, özrünü biz dileyeceğiz. Hayatımızın merkezine öyle sağlam yerleştiriyoruz ki onları, onlarsız devam edemeyeceğimizi, hiç olduğumuzu bağırıyoruz. Kendimize olan saygı ve güveni bir başkasının egosuna yem ediyoruz. Göğsünü gere gere bizi umursamadığını söyleyebilen insanları, yere göğe sığdıramadığımızı öyle bir ciddiyetle söylüyoruz ki lağımın dibinde olan, zirvede sanıyor kendini. Her istediklerinde ellerinin altında olmamızdan tamamen sıkıldıklarında ve yine karşılarında yalvararak ağlayan bir çift göz gördüklerinde de başlarına bela olmamızı istemediklerinden şöyle diyorlar “Amma da gurursuz çıktın!” * Bir nefes al ve senin sularını kirleten, sana bir obje gibi davranan herkesi hayatından kov! Sevilmeye olan ısrarının, biraz sevilsen iyileşecekmişsin gibi hissedişinden olduğunu biliyorum. Seni bu hale getirenin gurursuzluğun değil, biraz sevilsen kurtulacakmışsın gibi hissedişin olduğunu biliyorum. Bunun için birilerinin ayaklarına yol olmaya gerek yok, seni gerçekten seven biri ile tanıştığında sana şöyle dedirtiyor; “Daha önce yaşamıyormuşum!” Sizi gerçekten seven birinin kollarında uyandığınızda şöyle dedirtiyor; “Daha önce hiç uyumamışım
Nursen Yıldırım

Kuştur kadın!
Ve bir gökyüzü vardır her kadının.
Öyle bir havan olmalı ki adamım,
Senden göçmediği için, onu dondurmamalısın.
Bunu bir zamanlar seni gökyüzü ilan etmiş kadının, başka bir gökyüzünde kahkaha atışını duyunca anlarsın…

- Nursen Yıldırım

SAHİDEN İYİ Mİ GECELER?
Şimdi sen gittin ya her laf anlamsız.

Uykunun tadı yok, sabahlar boş,

Ve kahvaltılar günün en önemli öğünü değil.


Portakaldaki aminoasitler bile yokluğunda kovalent yerine karalar bağlar.

Sen gittin ya güzelim, deodorant kullanımları yarıya indi ülke çapında.

Şimdi sen sanki varmışsın gibi iyi geceler diyorsun ya gecenin bir yarısı,

Merak ediyorum doğru söyle,

Sahiden iyi mi geceler?

iyi geceler sevdiğim

Kirpiklerinin arasından sesleniyorum yüreğine

Usulca dokunuyorum zerrelerine

Rüya oluyorum doluyorum içine

Sevdiğim, İyi geceler

Aradın,

Şiir ettin beni bak şimdi

Açmadın, uyudun kesin…

Yorgun düştün yine sevilmekten tabi

Ben en büyük işçiyim, işim seni sevmek evet de

Senin de işin zor hani

Kim böyle sevilebilir ki senden başka memlekette…

Allah hiç kolaylık vermesin ne diyeyim, sana da bana da…

Seni biraz koklayayım

Rüyana çağır da…

NEREDEYİM BİLMİYORUM
Lal oldum giderken sen.

Gönlümdeki feryada muktedir söz yoktu hiç.

İnsan kendi aklının içinde kaybolur mu?

Ben seni ararken kayboldum.


Bir girdabın içinde dönüp duruyorum.

Damarlarımda yokluğun akıyor.

Ne hanem ne gayem ne istikbalim var.

İnsan kendi kalbine hapsolur mu?

Ben senin gidişine mahkum oldum.

NEREDE ELLERİN
Alışamıyorum sevgilim…

Üç günde unutursun diyenlere sövüyorum içimden,

Ve sonra sen duymuşsundur diye biraz da utanıyorum.

Yüzüm kızarıyor yine, sonra sen yanağıma dokunmuşsun gibi gülümsüyorum.

Ama yok biliyorum.

Ellerin… Sahi?


Alışamıyorum sevgilim…

Acım her geçen gün daha çok zehirliyor beni.

Sakallarımı kesmiyorum hala sen seviyorsun diye,

Ve dokunamıyorum ellerinin izi silinir diye.

Ama yok biliyorum.

Ellerin… Sahi?

Nerede ellerin?

GİTMESEN DAHA İYİYDİ
Apansız bölünen her uykum sanki seni benden biraz daha uzaklaştırıyor.

Geceler daha karanlık ve bir kömür gibi iz bırakıyor gönlümde.

Gitmesen daha iyiydi diyorum…

Duvarlar boş boş bana bakıyor.


Telefonu bile açamıyorum beni aramamış olmandan korktuğum için.

Sen her aklıma geldiğinde camdaki kedileri besliyorum.

Gitmesen daha iyiydi diyorum…

Kediler boş boş bana bakıyor.

SENİ NASIL ÖZLEDİM BEN
Nasıl özledim seni ben ama nasıl…

Beraber çok şey yapardık biz…

Dudaklarına değmeyen sigarayı sevmezdi dudaklarım

Dumanı çekerdin ciğerlerine,

Ben,

Ciğerlerinden süzülmüş dumanı çekerdim ciğerlerime

Ciğerlerimiz tanışıyorlardı bizim…

Nefeslerimiz tanışıyorlardı…

Her dalga sorar seni bana şimdi

Bir şişe şarap ve iki kadeh hep mahzundur

Ateş böcekleri yanmazlar beni gördüklerinde

Peri bacaları ıssızlaşır

Üzümler bağlarından kovulurlar ben oradan geçince…

Seni nasıl özledim ben…

Seni sevmeyi…

Seni istemeyi…

Her şeyi…