Cahit Sıtkı Tarancı, çirkin olduğunu düşünerek içine kapandı. Şiirlerindeki yalnızlık, karamsarlık ve ölüm korkusu da işte tam da bu yüzdendi. Fakat kendisinin düşündüğü gibi çirkin bir adam değildi. Her daim bakımlı ve şıktı.