Geleceğe tam yaklaşmışken ben yarı yolda bırakıldım yere düştüm dizlerim kanadı bunu kim gördü annemden başka kim duydu sesimi ağlarken. Kim yanımda oldu hangi dostum yanımdaydı destek hiç biri olmadı ve ben yine tek başıma kalktım o yoldan. Tam geri dönüyordum biriniz saçımdan tuttu yine düştüm yere. Bu sefer beni kaldıracak biri buldum derken o da bana zavallı bir göz ile baktı ve yanımdan gülerek geçti arkasından bakakaldım. Hep gidenlerin arkasından ben bakakaldım böyle. Hiç kimse bilmiyor içimde ne fırtınalar kopuyor bilmiyorsunuz anlamıyorsunuz anlasanız beni bu hale koymazdınız yalnız bırakmazdınız. Ama canınız sağolsun yine de ben sizi rabbime havale ettim. Rabbim çok büyük. Gidenler size bedduam yok. Korkmayın. Arkanızdan cenaze namazınızı kıldım bir kere. Vazgeçtim gidenler sizden. Hayatıma girecekler Hoşgeldiniz. 
Umarım siz de beni üzmezsiniz. 

Seversin sandım yanıldım. 

Bir insan kaç kere kaybeder hayatta. 

Ben o kadar çok kaybettim ki bu küçükken de vardı hep oyuncaklarımı kaybederdim. 

Eve gelince ağlardım. Yada sokakta oyun oynardık arkadaşlarla. Yenilirdim ağlardım hep ağlamakla geçti ömrüm. Büyüdüm canımı yaktılar yine üzülen ben oldum. 

Küçükken dizlerim kanardı annem hemen pansuman yapardı geçerdi şimdi bir adam gidiyor kalbim kanıyor annem bu sefer neden pansuman yapmıyorsun neden yaralarımı öpmüyorsun? Hayatta anneniz bile bir şey yapamıyorsa kalp kırıklığınıza hayat çok zor. 

Çok uzun zamandır yalnızım bu başta güzel gelse bir müddet sonra insan birilerini arıyor yanında. Ellerini tutup gözlerine bakmak istiyor insan sevgi istiyor güven veren birisini yanında istiyor. Anladım ki ailenden başka seni sevip güven veren kimse yok. Ve öğrendim ki yani öğretiniz sağolun değer verdiğiniz kadar değer vermeyi. Bazı insanlar değer nedir onu bile bilmeden yaşarlar. Karşındaki insana değer vermeyi bilmezler. Bilirmiş gibi yaparlar. Seviyormuş gibi yaparlar. Ama hiç biri güven vermez. Sırf birisine kırıldığınız için bir başkasına güveniniz güzel yarınlarınız kalmaz. Ben bunları yaşadım aylarca. Güvendim güvenimi çaldılar. Umut bağladım insanlara bağladığım yerden kestiler umudumu.
Kısacası artık kimseye güvenmiyorum.
Güvenemiyorum sizin yüzünüzden sizin bırakıp gitmeleriniz yüzünden.

Yine beni kırdılar anne yine meleğinin kanatlarını kırdılar artık uçamaz oldu meleğin.
Saç uçlarıma kadar kırdılar anne yine.
Ben ne yaptım da bütün insanlar beni suçluyor
Yine ağlattılar anne güzel kızını. Yine kırdılar döktüler gittiler yere düştüm yine annem.
Yine düşürdüler canımdan çok sevdiğim kişiler.
Yine yenildim anne ve yine yoruldum anne.

Çok kötülük gördüm anne ben çok hırpaladılar sevdiklerim. Oysa sen dayanamazdın tek bir damla gözyaşıma. Karşıma geçip beraber ağlardın ya annem. Şimdi kimse benimle birlikte gözyaşı dökmüyor bile. Bir tek sen dökersin o gözyaşlarını ben ağlarken. Tek sen sarılıp öpersin saçlarımı. Tek sen sabaha kadar oturursun benimle.
Anne çok yoruldum ben bugün de.
O kadar yorgunum ki artık sana bile anlatamaz oldum içimdeki yorgunluğu ve sıkıntıyı.
Uzat ellerini annem ayağa kalkayım bir tek sen tutabilirsin ellerimi bir tek sen varsın gerisi yalan. İnsanlar yalan söylüyor annem sen bana yalan söylemezsin sen bana yardım edersin sen bana herşeyi öğretensin. Sabrı Şefkati Sevgiyi. Yine yardım et daralıyorum anne yine yoruldum anne yine otur karşıma beraber ağlayalım yine beraber gülelim bir şeylere. Yardım et ne olur Anne.

Ben artık gücümü,umutlarımı,sevgimi kaybettim inanır mısın bilmiyorum ama nefretimi bile kaybettim elimde elle tutulacak bir şey kalmadı. Hepsini uğrunuza harcadım değer vermenin ne demek olduğunu anlamayanlar. Evet siz bana bunu neden yaptınız neden beni aylarca ağlattınız?
Küçükken bile bu kadar üzülüp ağladığımı hatırlamıyorum. Herşey büyüyünce başlıyor.
“Büyüme sakın “derlerdi de hep boşverirdim büyümek isterdim. Aslında BÜYÜMESEYDİM böyle canım yanmazdı. Arkamdan kimse bıçaklamazdı. Kimse gitmezdi benden. Hiç kimse zarar veremezdi küçük mutluluğuma.
Ama BÜYÜDÜM ve her gün bir taneniz arkasını dönüp gitti biriniz sırtımdan vurdu biriniz kalbimden defalarca ama defalarca bıçakladı.
Ben ne yaptım da bunları yaşadım. Benim DUA ETmekten başka niyetim yoktu ki.
Giderken bile Yolları Açık Olsun diye DUA ETTİM. Ama siz kuyu kazdınız arkamdan. Yüzüme gülüp arkamdan konuştunuz. Vicdanınız rahat mı ? Rahatsa söyleyin artık yazmayayım artık kusmayayım içimi satırlara.
Ben yoruldum annem uzat ellerini hadi.
Sen bari tut elimden bırakma hiç.
Dizine yatayım saçlarımı okşa annem.
Sadece sen SEV BENİ o bana yeter.

Her gün bir olay yaşamaktan yoruldum baba. Herkes beni kırmak için çabalıyor. Kırılıyorum baba. Biliyorum kimse senin kadar sevmeyecek beni. Herkes mi gider baba? Evet herkes gider sen gitme lütfen. Herkes gider baba hatta öyle bir gider ki dur bile diyemezsin. Sadece gidişlerini izlersin. Neden böyle baba? Neden acı çekiyorum neden kırılıyorum ben? Niye bu kadar acımasız çevremdeki insanlar baba? Der misin onlara “Meleğimi kırmayın,onun kalbi zaten kırıldı etraftakilere. Bir de siz kırmayın “ diye. Böyle desen baba onlara inanırlar mı bana yoksa tekrardan kırılır mıyım onlar tarafından? Bazen onlardan nefret ediyorum baba. Onlardan nefret etmek için o kadar çok nedenim var ki. Başta yalan söylemeleri. Onlar yalanı sevmediğimi bilmiyor baba. Hiç bir zaman da bilmeyecekler. Hiç bir zaman.

Bu gün seni unutmaya gidiyorum adam.
Buna sen zorladın beni artık azarlanmaktan sıkıldım gerçekten çok ta kırıldım. Çok kırdın çok hırpaladın duygularımı. Ben bir şey söylerdim ona bile bağırıp çağırıp kızardın oysa ben sana kıyamazdım. Hep yenilen taraf ben olurdum da gıkım çıkmazdı barışmak için elimden geleni yapardım ya artık bir şey yapamayacağım her şey buraya kadarmış yorgunum kırgınım başkasını sevecek gücüm de kalmadı ki. Olsun herkes böyle mutlu olsun ben de bir gün mutlu olacağım ben de mutlu olacağım.

“Korkma söyle ne zaman unuttuğunu
Hatta yerimi kimlerle doldurduğunu”
Söylesene kimlerle doldurdun yerimi.
Kimleri aldın hayatına,kimin için sevgimi görmezden geldin,kim sana bu kadar nefret ettirdi beni.

BEN SENİ UNUTAMIYORUM.
Evet ben unutamıyorum bir türlü yaşadıklarımızı. Her gün unutmak istiyorum.
Bir yerlerde karşıma çıkıyorsun mesaj atıyorsun YAPMA ARTIK BUNU. diyemiyorum

“BENİ UNUTMANA İZİN VERMİYORUM” demiştin Hep mi böyle olacak seni sonsuza dek mi seveceğim demiştim Evet demiştin
Sonsuza kadar benimsin diye de eklemiştin.

Ama bak şu anda ne ben SANA ne de sen BANA AİTSİN. Hiç bir sözünü tutmadın. Yanımda bedenen vardın aklında başka birisi. Keşke yanında olduğum kadar aklında da ben olsaydım çok isterdim bunu.

Ben seni çok sevdikçe sen kaçtın
Ben unutmaya çalışırken geri geldin
Tekrar olmuyor dedin gittin
Şimdi ben de SENİ UNUTMAYA GİDİYORUM.
Artık vakit geldi GİTMELİYİM SENİN OLMADIĞIN BİR YERLERE.

ARTIK GERİ DÖNMEMEN DİLEĞİYLE.

Uzun zamandır yazmıyorum bu gece içimi döksem rahatlayacağım resmen.
Bu zamana kadar beni hiç görmeyen adam sana içimi dökmek istiyorum.

Sevgimi hiç görmedin kaç kere yalvardım ama sen kafana estiği gibi davrandın kaçtın gittin ben oysa sana zarar vermeyecektim ki seni biraz sevecektim izin vermedin ki yanında yürüyeyim dedim ama sen hep uzaktan yürüyordun yanımda hiç yürümedin. Sevgim ağır geldi sana ondan mı hep gittin ben kırılsam da seni hep kalbimde misafir ettim. Kalbimin anahtarını vermiştim ellerine hep girdin çıktın kalbime.
Hiç gelmeseydin hiç sevmeseydim sevdirmeseydin kendini daha güzel bir hayatım olmayabilirdi. Ama bu karşılıksız bir sevgin hayatımı alt üst etti.

Belki sen şimdi başka birisiyle berabersin olsun ben bu halde de severim seni merak etme. Alışırım acısına da aşkının. Sadece artık gelmemen için bu yazıyı yazıyorum. Biliyorum bu yazımı okumayacaksın olsun okuma sağlık olsun ben içimi döktüm sadece o kadar.

Yazmamdan hoşlanmasanda ben yine yazıyorum yazacağım da. Yazmama kimse engel olamaz sana kimsede yerini alamıyacak izin vermeyeceğim.

Hiç sevmedin beni biliyorum çok uğraştım ama sevmedin. Yeter ki sen mutlu ol ben üzülürüm sen sevme ben severim sen git ben gidemem. İstesem de bu olmaz istemiyorum zaten gitmek.

Ben gidemem yolları bilmiyorum ben gidemem çünkü...
Çünkü ben daha küçük bir kızım
Çünkü ben hiç bir şey bilmiyorum
Çünkü benim dilim lal olmuş kulaklarım sağır gözlerim kör senden bir başkasına.
Ama sen bir Seviyorum de bana benim kulaklarım da duyar gözlerim de görür o güzel gülüşünü. Ben en çok gülüşünü severdim. Sen gülerdin dünyalar benim olurdu. Sen gülerdin benim bahçemde papatyalar açardı.
Sen giderken de benden papatya bahçemi ayaklarınla ezdin. Bunu bilmedin.
Ben de gitmek isterdim senin gibi ama ben sana kıyamadım senin üzgün olmana kıyamadım. Ama sen bana kıydın sen bize kıydın.