Bazen sol yanın çok ağrır değersiz olduğunu hissettiğinde özellikle. Herşeyini kaybetmiş gibi olursun. Öyle sanarsın. Aşk gözlerini kör etmiştir bir adam gider hayatından. Kendini ölmüş tükenmiş zannedersin bu sadece bir kandırmacadır. Sonra bir gün gelir alıştığını farkedersin ama tam alıştım derken yine seni dertlere boğan adam oturur karşına sadece susar sustukça kahrolursun o bunu bilmez zaten bilmesine de hiç gerek kalmaz. Yine güzel günler göreceğiz der sana sen de saf gibi inanırsın o güzelim cümlelerine. Ama inanmaman gerekir bunu çok geç fark edersin. Sonra yine gider yine yalnız bırakır seni dertlerinle bir başına. Gecelerce ağlarsın o duymaz. O sadece gider gitmeyi iyi bilir. Sonra bir gün sokakta görürsün kolunda başka biri gülüyorlar birbirlerine.
Ve bir gün “ben onca acıyı bu adam için mi çektim “ diyorsun. Değmiyor kimseye arkadaş senin üzülmen kimsenin umrunda değil kimse seni takmaz önemsemez.
Hep olduğu gibi yalnız başına kalırsın.

Merhaba yine ben geldim
Farkında mısın bilmiyorum ama her seferinde sana yazmak istemeyerek yine sana yazıyor kalemim.

Ben s....
Ben seni ...
Ben seni hala ...

İçimde bitmeyen umutlar var herşeye rağmen,sana rağmen..O umutlar bazen kırılıyor. Bir insanın umutları kırılır mı? deme kırılıyor işte.

Yaşamadan bilemezsin yaşamadan anlayamazsın beni sevgilim. Anlayamayacaksın da hiç bir zaman.
Ben ise sensiz yaşlanıp sensiz öleceğim.
Ne olur buna izin verme.

Sen benim hayata tutunmak için bir değneksin. Gel baştan başlayalım baştan tanışalım baştan mesajlaşalım ama ne olur yalnız bırakma artık beni. Lütfen gel sevgilim lütfen dayanacak gücüm kalmadı İnan bana.
Gücüm kalmadı be kalmadı.

Beni görmezden gelmekten sıkılmadın mı?
Bak 3 sene oldu seni sevmeye başlayalı.
Ama sen sevmeye çalıştıkça kaçtın bir korkak gibi. Oysa ben seni her halinle severken sen güzel görmedin beni. O kadar yıprandım ki bu 3 sene de “artık yeter dedim değişeceğim” kendime o kadar çok söz verdim ki ama tutamadım hiç birini sevmeye devam ettim seni. Sen görmesende gözünün önünde beni hiç saysanda ben seni seviyorum hala. Ömrümün yettiği kadar da seveceğim. Sen de görebilirsen eğer hayatımı cennete çevireceksin. Gün gelince bu yazılarımı okuyupta güleceksin. Ben yine de bıkmayacağım yazacağım. Seni anlatmayı seviyorum en güzel mısralarıma sen yakışıyorsun. Sen benim şiirim ben senin şairin.

Kimse değer vermedi bana kimse sevmedi beni ailemden başka. Ben değer verdim verdiğim değerin karşılığını alamadım. Herkesi dost sandım yüzüme gülenlere inandım ve kandım. Bu saatten sonra da kimse ne dost ne de arkadaş. Artık hayatımda hiç birinize yer kalmadı. Hepiniz klavye başında bıçakladınız meşhur laflarınızla. Ben sizi meşgul ettiysem affola.
Artık tek başımayım hiç kimsenin de birşeyi olmayacağım o kadar.

“Giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir”diye söz bir vardır. Ama gittiği gün bitmiyor be. Kim söylediyse o cümleyi yürekten sevdiğine inanmıyorum. Ben artık kimseye inanmıyorum güvenemiyorum orası ayrı tabi. Çünkü insanlar yalan söylüyor yalan söylemekten keyif alıyorlar sanki. Devir değişti tabi eski sevdalar kalmadı. Şimdi kimse sevdiği için dağları delmiyor. Güvenemiyor kimse birbirine anlayın işte. Özellikle sen anla. Benim için bundan sonra hiç bir şey yapmazsın sadece kaçarsın orda burda dedikodumu yaparsın. “ huyun bu senin. Neyse ne diyordum ben.
En yakınına bile güvenemiyorsun güven kalmadı dünyada. Kimse kimseye güvenmiyor arkasından konuşuyor sadece. Benim de arkamdan konuşuyorlardır biliyorum o kadar da saf değilim. Ben de artık kimselere boyun eğmiyorum. Şimdi dimdik ayaktayım. Yıkılmam.
Annem için ayaktayım ve babam için.
Ve siz yine huzurumu bozmaya meraklısınız bunu da biliyorum ki ama BAŞARAMAYACAKSINIZ ASLA AMA ASLA BAŞARAMAYACAKSINIZ.

Yine beni kırdılar anne yine meleğinin kanatlarını kırdılar artık uçamaz oldu meleğin.
Saç uçlarıma kadar kırdılar anne yine.
Ben ne yaptım da bütün insanlar beni suçluyor
Yine ağlattılar anne güzel kızını. Yine kırdılar döktüler gittiler yere düştüm yine annem.
Yine düşürdüler canımdan çok sevdiğim kişiler.
Yine yenildim anne ve yine yoruldum anne.

Çok kötülük gördüm anne ben çok hırpaladılar sevdiklerim. Oysa sen dayanamazdın tek bir damla gözyaşıma. Karşıma geçip beraber ağlardın ya annem. Şimdi kimse benimle birlikte gözyaşı dökmüyor bile. Bir tek sen dökersin o gözyaşlarını ben ağlarken. Tek sen sarılıp öpersin saçlarımı. Tek sen sabaha kadar oturursun benimle.
Anne çok yoruldum ben bugün de.
O kadar yorgunum ki artık sana bile anlatamaz oldum içimdeki yorgunluğu ve sıkıntıyı.
Uzat ellerini annem ayağa kalkayım bir tek sen tutabilirsin ellerimi bir tek sen varsın gerisi yalan. İnsanlar yalan söylüyor annem sen bana yalan söylemezsin sen bana yardım edersin sen bana herşeyi öğretensin. Sabrı Şefkati Sevgiyi. Yine yardım et daralıyorum anne yine yoruldum anne yine otur karşıma beraber ağlayalım yine beraber gülelim bir şeylere. Yardım et ne olur Anne.

Ben artık gücümü,umutlarımı,sevgimi kaybettim inanır mısın bilmiyorum ama nefretimi bile kaybettim elimde elle tutulacak bir şey kalmadı. Hepsini uğrunuza harcadım değer vermenin ne demek olduğunu anlamayanlar. Evet siz bana bunu neden yaptınız neden beni aylarca ağlattınız?
Küçükken bile bu kadar üzülüp ağladığımı hatırlamıyorum. Herşey büyüyünce başlıyor.
“Büyüme sakın “derlerdi de hep boşverirdim büyümek isterdim. Aslında BÜYÜMESEYDİM böyle canım yanmazdı. Arkamdan kimse bıçaklamazdı. Kimse gitmezdi benden. Hiç kimse zarar veremezdi küçük mutluluğuma.
Ama BÜYÜDÜM ve her gün bir taneniz arkasını dönüp gitti biriniz sırtımdan vurdu biriniz kalbimden defalarca ama defalarca bıçakladı.
Ben ne yaptım da bunları yaşadım. Benim DUA ETmekten başka niyetim yoktu ki.
Giderken bile Yolları Açık Olsun diye DUA ETTİM. Ama siz kuyu kazdınız arkamdan. Yüzüme gülüp arkamdan konuştunuz. Vicdanınız rahat mı ? Rahatsa söyleyin artık yazmayayım artık kusmayayım içimi satırlara.
Ben yoruldum annem uzat ellerini hadi.
Sen bari tut elimden bırakma hiç.
Dizine yatayım saçlarımı okşa annem.
Sadece sen SEV BENİ o bana yeter.

oy kuzum neler yazmışsın öyle.
rabbim izin verirse hep yanındayım kuzum üzülme sen :(